“Ik dacht altijd: dat overkomt mij niet.”
Veel mensen hebben een bepaald beeld in hun hoofd van wie een verslaving krijgt: iemand op straat, iemand ‘die alles kwijt is’, iemand met problemen “die je van ver ziet aankomen”. Maar dat beeld klopt niet.
Verslaving heeft geen gezicht.
Het kan iedereen overkomen: de succesvolle ondernemer, de moeder van drie kinderen, de student die altijd lacht, de buurman met een mooi huis. Verslaving kent geen leeftijd, geen beroep, geen afkomst, geen status.
Het is geen keuze of zwakte. Het is een complexe, vaak verborgen worsteling.
🧭 Van de chique villa tot het opvangtehuis
Verslaving treft alle lagen van de samenleving. Je vindt het bij mensen in armoede, maar evengoed bij mensen met aanzien, rijkdom of een ogenschijnlijk perfect leven.
-
De CEO die stiekem afhankelijk is van pillen om te functioneren
-
De alleenstaande ouder die drinkt om de eenzaamheid te verdoven
-
De jongere in jeugdwerking én de student in het hoger onderwijs
-
De arts, de poetsvrouw, de leerkracht, de dakloze...
Niemand is gevrijwaard. En net daarom moeten we stoppen met oordelen en starten met luisteren.
💬 Waarom we blijven kijken met vooroordelen
We zijn als samenleving gewend geraakt aan stereotypen. In films, nieuws, zelfs in preventiecampagnes worden mensen met verslaving vaak afgebeeld als ‘de verslaafde’ – herkenbaar, zichtbaar, en vaak aan de rand van de maatschappij.
Maar in realiteit is het vaak net andersom. Veel mensen met een verslaving zijn hoogfunctionerend: ze gaan werken, zorgen voor anderen, presteren… terwijl ze achter gesloten deuren worstelen.
Door die beeldvorming:
-
Wordt het moeilijker om hulp te vragen
-
Blijft verslaving onzichtbaar en in stilte bestaan
-
Vergroten we schaamte en schuldgevoel
En dat maakt herstel net zwaarder dan het al is.
🧠 Verslaving is menselijk
Bij RE-KLIK geloven we dat verslaving een menselijk verhaal is.
Het gaat over coping, pijn, patronen en kwetsbaarheid.
En dus verdienen mensen geen oordeel, maar begrip en ondersteuning.
Herstellen begint vaak met die ene vraag: 👉 “Hoe gaat het écht met je?”
Daarom willen we ruimte maken voor dat gesprek – zonder schaamte, zonder masker.
🤝 Wat kan jij doen?
-
Wees je bewust van je oordeel, ook het onbewuste
-
Toon interesse i.p.v. afwijzing
-
Geloof dat verslaving een signaal is, geen identiteit
-
Deel dit bericht en help mee het stigma te doorbreken
🟡 Tot slot
Verslaving heeft geen gezicht.
Maar het heeft wél een naam, een verhaal, een mens.
En die mens kan jij zijn, je buur, je collega, je vriend(in).
Ieder mens verdient een kans op herstel – ook als je het niet meteen ziet.
Bij RE-KLIK zeggen we:
We zien je. We horen je. We klikken mee.
Reactie plaatsen
Reacties